ο Αερόπους [ονομασία παρά τοις αρχαίοις] ή ο Μέροψ ο μελισσοφάγος, του Όμηρου Ερμείδη/ Aeropous [nome dall'antico] o Merops il gruccione, di Omero Hermedis

 Οι ονομασίες του εις την ελληνική επικράτεια :  ο Αερόπους [ονομασία παρά τοις αρχαίοις] ή [ίσως] ο Αέροψ [ονομασία παρά τοις αρχαίοις, εις την βοιωτικήν διάλεκτο] ή [ίσως] ο Μέροψ  ο μελισσοφάγος [ονομασία παρά τοις

αρχαίοις, εις την αττική διάλεκτο] ή ο Μέροψ ο κοινός ή ευρωπαικός ή ο Μελισσουργός [λαϊκή ονομασία] ή  ο Μελισσοφάγος [λαϊκή ονομασία] ή η Βουλγάρα [λαϊκή ονομασία εις τον Παρνασσό] ή ο Βαργάρης ή ο Βοργάρης [λαϊκή ονομασία εις την Μακεδονία, Θεσσαλία, Βοιωτία, Αιτωλία και Αχαΐα] ή η Βουργάρα [λαϊκή ονομασία εις την Μακεδονία, Θεσσαλία, Βοιωτία, Αιτωλία και Αχαΐα] ή η Γουργάρα  [λαϊκή ονομασία εις την Μακεδονία, Θεσσαλία, Βοιωτία, Αιτωλία και Αχαΐα][είδος 1ον εν Ελλάδι],

ο Μέροψ ο περσικός [είδος 2ον εν Ελλάδι] η ανωτέρω φωτογραφία προέρχεται από την ακόλουθη  ιστοσελίδα : http://el.wikipedia.org/wiki/Μελισσοφάγος#mediaviewer/File:Merops_apiaster_(Marek_Szczepanek).jpg    ]

   Εις τα σχόλια των «Ορνίθων» του Αριστοφάνους αναφέρεται ως είδος πτηνού, εις τον στίχο 13... πιθανώς εκ κακής αναγνώσεως του βοιωτικού αέροψ – αέροπος, αττικό μέροψ [μελισσοφάγος]

  Η μυθολογία μας αναφέρει ότι κάποτε υπήρξε ο Βότρης ή Βότρυς, υιός του Ευμήλου από την Θήβα. Όταν ο πατέρας του, νωθρός θεραπευτής του Απόλλωνος, θυσίαζε κάποτε, και κατέφαγε το μυελό θύματος, πριν αποτεθεί αυτό εις τον βωμό, δια τούτο και φονεύθηκε από τον πατέρα του δια δαυλού.

  Ο Απόλλων ευσπλαχνίσθηκε τον πατέρα που θρηνούσε και μεταμόρφωσε τον υιό του εις το πτηνό Αέροπα. Ο οποίος επωάζει εις υπόγεια φωλιά και πάντοτε πτερυγίζει.

  Ιερό πτηνό του Απόλλωνος.

  Ένας άλλος μύθος μας αναφέρει ότι κάποτε υπήρχε ο Μέροψ ο οποίος ήτο βασιλεύς εις την νήσο Κω, υιός του Τρίοπος, πατέρας του Ευμήλου και της Κω, από την οποίαν έλαβε το όνομά της η νήσος. Από αυτόν εκαλείτο η νήσος και Μεροπίς και Μέροπος νάσος και οι κάτοικοι Μέροπες. Σύζυγο είχε την νύμφη Εχέμεια ή Εθέμεια, την όποια ετόξευσε η θεά Άρτεμις, επειδή είχε παύσει να  την λατρεύει, και την κατέβασε ζωντανή εις τον Άδη. Ο Μέροψ δεν δύναται να ζήσει άνευ της  συζύγου του, την οποία την υπεραγαπούσε, αποφάσισε τότε να αυτοκτονήσει, αλλ’ η Ήρα τιμούσα την  συζυγική πίστη, τον μεταμόρφωσε σε πτηνό όπου πήρε και το όνομά του Μέροψ [κατ’ άλλους αετό και κατ’ άλλους εις το ομώνυμο πτηνό μέροψ – αέροψ δηλαδή μελισσοφάγο, βλέπε αερόπους] κατά ένα άλλο μύθο τον καταστέρωσε η Ήρα, όπου υπάρχει και σήμερα και είναι ο αστερισμός του αετού.   

  Η ετυμολογική ερμηνεία της λέξεως είναι : μέροψ [ὁ] [μείρομαι=μερίζω + ὄψ]' κυρ. ἐπίθ. τῶν ἀνθρώπων, ὁ διαιρῶν τὴν φωνή, ὁ ὁμιλῶν ἐνάρθρως' ὡς οὐσ. μέροπες=ἄνθρωποι | 2. καθ᾿ ἑν., εἶδος πτηνοῦ, μελισσοφάγος.

  Η ελληνική μυθολογία αναφέρει τρεις με το όνομα Μέροψ, πρώτος είναι ο μυθικός βασιλεύς της νήσου Κω, όπου ονομάζετο τότε και Μεροπία, εκ του οικιστού της, ο προαναφερθείς. Ο δεύτερος ήτο ο μυθικός βασιλεύς της πόλεως Περκώτης εις τον Ελλήσποντο ο οποίος ασκούσε και την μαντική τέχνη. Παιδιά του ήσαν οι Άδρηστος και Άμφιος, οι οποίοι επήγαν εις την Τροία, έλαβαν μέρος στον Τρωϊκό Πόλεμο και έπεσαν πολεμώντας ηρωϊκά εναντίον των Ελλήνων. Θυγατέρα του Μέροπος ήτο η Κλείτη, σύζυγος του Κυζίκου, όπως και η Αρίσβη, η πρώτη σύζυγος του βασιλέως της Τροίας Πριάμου πριν αυτός παντρευτεί την Εκάβη. Και ο τρίτος ήτο  ο μυθικός βασιλεύς της Αιθιοπίας ή της Μιλήτου, σύζυγος της Κλυμένης, πατέρας δε του Πανδάρεως και πατριός του Φαέθοντος.

  Ο Μέροψ είναι πτηνό αποδημητικό, έρχεται εις την Ελλάδα αρχές Απριλίου σε πολυπληθή σμήνη. Σε ζεύγη 30-40 πτηνών  κατανέμονται εις τις διάφορες όχθες των ρυακίων και των ποταμών, προς φωλεοποίηση, ωοτοκία και νεοττοποΐα. Από τα μέσα του Σεπτεμβρίου ξεκινούν να αναχωρούν για την Αφρική και μέχρι τέλους Σεπτεμβρίου έχουν αναχωρήσει όλα.

Ο χρωματισμός του είναι υπέροχος, έχει λευκό μέτωπο, επάνω από τα μάτια του μια κυανή ταινία η οποία ξεκινάει από το στόμα και καταλήγει εις το κεφάλι του. Τρέφεται με έντομα,  μύγες, κουνούπια και η μεγαλύτερη προτίμησή του είναι οι σφήκες και οι μέλισσες.

Κατασκευάζει τις φωλιές του εις τις ασμώδεις και πηλώδεις όχθες των ποταμών και των ρυακιών.

  Γεννά 56 αυγά, σχεδόν στρογγυλά και κατάλευκα άνευ στιγμάτων.

 Εκτός του μέροπος του κοινού ή ευρωπαϊκού, το καλοκαίρι μόνο στις Κυκλάδες εμφανίζεται ο μέροψ ο περσικός.

 Μεταξύ των μελισσουργών παρατηρείται αλληλεγγύη.

  Η λαϊκή μετεωρολογία μας αναφέρει ότι όταν εμφανισθεί τον Μάϊο, έρχεται κουφόβραση, όταν κρύβεται εις την σκιά έρχεται πολύ ζέστη. Εις τα ορεινά λένε ότι όταν σκούζει έρχεται βροχή και εις τα πεδινά άμα σκούζει έρχεται λίβας. Άμα κατεβαίνουν ομαδικά στην γη για ψάξιμο τροφής, έρχεται βροχή. Άμα πετάνε ψηλά έρχεται καλοκαιρία, ενώ άμα πετάνε χαμηλά θα χαλάσει ο καιρός, βροχή ή αέρας.

Η βιβλιογραφία αποκρύπτεται μέχρι κυκλοφορίας του βιβλίου, επειδή αναπαράχθηκαν άρθρα του συγγραφέως άνευ αναφοράς του ονόματός του, της ιστοσελίδος .

Από το βιβλίο του συγγραφέως  Ομήρου Ερμείδη , «Η Μυθολογία και η λαϊκή παράδοση εις την πανίδα της πατρίδος μας» - η βιβλιογραφία έχει αποκρυφτεί μέχρι μέχρι της κυκλοφορίας του βιβλίου - Ιούνιος 2019